16. Novembar1946.
Zvanično otvoren Medicinski fakultet
O potrebi otvaranja institutcije za obrazovanje medicinskih kadrova u
Sarajevu razmišljalo se i prije I svjetskog rata kada je Zakonom od
strane Bosanskog sabora prihvaćena izgradnja nove Zemaljske bolnice od
800 kreveta.
Prvi pokušaj formiranja Medicinskog fakulteta u Sarajevu uslijedio je ratne 1944.godine, a prema zakonskoj odredbi o osnivanju medicinskih fakulteta od 27.marta 1944.godine, te na osnovu Statuta (Propisnika) Medicinskog fakulteta u Zagrebu. Prema navedenom Propisniku, zakonskom uredbom od 1.jula 1944.godine svi medicinski fakulteti u Hrvatskoj (Nezavisna Država Hrvatska) pa i sarajevski, bili su članovi Hrtvatskog sveučilišta u Zagrebu.
Medicinski fakultet u Sarajevu počeo je sa radom 22. novembra 1944. godine nastupnim predavanjem prof. dr. Stanka Sielskog koji je bio tadašnji imenovani dekan i dotadašnji ravnatelj Zavoda za suzbijanje sifilisa u Banja Luci.
Nakon pada fašizma 1945.godine i dolaska na vlast Komunističke partije Federativne Narodne Republike Jugoslavije (FNRJ) Fakultet je prestao sa radom, a njegovi studenti bili su prinuđeni da pređu na medicinske fakultete u Zagrebu, Beogradu ili Ljubljani, jasno, ukoliko su mogli finansirati svoj studij.
Ruševine i pustoš nakon II svjetskog rata, a prije svega činjenica da je u Bosni i Hercegovini bilo samo oko 200 ljekara (uključujući tu i vojne ljekare, te njemačke ljekare zarobljenike) uz katastrofalnu epidemiološku situaciju po pitanju tuberkuloze, pjegavca, malarije, trbušnog tifusa, difterije, nametala su se razmišljanja o produkciji vlastitih ljekarskih kadrova. Slijedom toga ministar narodnog zdravlja u vladi Narodne Republike BiH, prof. dr. Nedo Zec, 9.marta 1946. godine upućuje Memorandum Ministarstva narodnog zdravlja Narodne Republike BiH o osnivanju Medicinskog fakulteta u Sarajevu, Komitetu narodnog zdravlja FNRJ u Beogradu.
Kao odgovor na već pomenutu inicijativu tadašnjeg ministra Narodnog zdravlja u Vladi NRBiH, 22. maja 1946.godine Komitet za zaštitu narodnog zdravlja FNRJ na svojoj plenarnoj sjednici u Beogradu formira komisiju za osnivanje Medicinskog fakulteta u Sarajevu. Zvanično, Komisija je proglašena važećom tek 27. avgusta 1946.godine.
Komisija se je sastala u Sarajevu 10. i 11. septembra 1946.godine. U zaključcima Komisije se između ostalog kaže:
Vrlo brzo nakon toga, 16. novembra 1946. godine prof. dr. Nedo Zec je zvanično otvorio Medicinski fakultet u Sarajevu, u današnjim prostorima osnovne škole "Edhem Mulabdić". Na istom mjestu se paralelno odvijala nastava i za učenike Srednje medicinske škole.
Na apel tadašnjeg političko-društvenog rukovodstva, studenti iz BiH napuštaju studije medicine upisane u Beogradu i Zagrebu i prelaze na novootvoreni fakultet u Sarajevu. Na prvu godinu se upisuje 296 studenata. Ova generacija je ne samo učila, nego je i pomagala gradnju Fakulteta na sadašnjoj lokaciji.
Prvi pokušaj formiranja Medicinskog fakulteta u Sarajevu uslijedio je ratne 1944.godine, a prema zakonskoj odredbi o osnivanju medicinskih fakulteta od 27.marta 1944.godine, te na osnovu Statuta (Propisnika) Medicinskog fakulteta u Zagrebu. Prema navedenom Propisniku, zakonskom uredbom od 1.jula 1944.godine svi medicinski fakulteti u Hrvatskoj (Nezavisna Država Hrvatska) pa i sarajevski, bili su članovi Hrtvatskog sveučilišta u Zagrebu.
Medicinski fakultet u Sarajevu počeo je sa radom 22. novembra 1944. godine nastupnim predavanjem prof. dr. Stanka Sielskog koji je bio tadašnji imenovani dekan i dotadašnji ravnatelj Zavoda za suzbijanje sifilisa u Banja Luci.
Nakon pada fašizma 1945.godine i dolaska na vlast Komunističke partije Federativne Narodne Republike Jugoslavije (FNRJ) Fakultet je prestao sa radom, a njegovi studenti bili su prinuđeni da pređu na medicinske fakultete u Zagrebu, Beogradu ili Ljubljani, jasno, ukoliko su mogli finansirati svoj studij.
Ruševine i pustoš nakon II svjetskog rata, a prije svega činjenica da je u Bosni i Hercegovini bilo samo oko 200 ljekara (uključujući tu i vojne ljekare, te njemačke ljekare zarobljenike) uz katastrofalnu epidemiološku situaciju po pitanju tuberkuloze, pjegavca, malarije, trbušnog tifusa, difterije, nametala su se razmišljanja o produkciji vlastitih ljekarskih kadrova. Slijedom toga ministar narodnog zdravlja u vladi Narodne Republike BiH, prof. dr. Nedo Zec, 9.marta 1946. godine upućuje Memorandum Ministarstva narodnog zdravlja Narodne Republike BiH o osnivanju Medicinskog fakulteta u Sarajevu, Komitetu narodnog zdravlja FNRJ u Beogradu.
Kao odgovor na već pomenutu inicijativu tadašnjeg ministra Narodnog zdravlja u Vladi NRBiH, 22. maja 1946.godine Komitet za zaštitu narodnog zdravlja FNRJ na svojoj plenarnoj sjednici u Beogradu formira komisiju za osnivanje Medicinskog fakulteta u Sarajevu. Zvanično, Komisija je proglašena važećom tek 27. avgusta 1946.godine.
Komisija se je sastala u Sarajevu 10. i 11. septembra 1946.godine. U zaključcima Komisije se između ostalog kaže:
"pošto je Narodna Republika Bosna i Hercegovina
najviše oštećena za vrijeme prošlog rata, Savezna vlada treba da primi
na sebe sve materijalne izdatke oko osnivanja i organizacije ovog
Fakulteta do momenta dok on ne bude potpuno osposobljen za nastavu. Kad
to bude postignuto i izdržavanje Fakulteta preći će na redovni budžet NR
BiH".
Vrlo brzo nakon toga, 16. novembra 1946. godine prof. dr. Nedo Zec je zvanično otvorio Medicinski fakultet u Sarajevu, u današnjim prostorima osnovne škole "Edhem Mulabdić". Na istom mjestu se paralelno odvijala nastava i za učenike Srednje medicinske škole.
Na apel tadašnjeg političko-društvenog rukovodstva, studenti iz BiH napuštaju studije medicine upisane u Beogradu i Zagrebu i prelaze na novootvoreni fakultet u Sarajevu. Na prvu godinu se upisuje 296 studenata. Ova generacija je ne samo učila, nego je i pomagala gradnju Fakulteta na sadašnjoj lokaciji.